geçenlerde göz muayenesi için hastaneye gidip doktora muayene olmam gerekti. gittiğim hastanede günlük randevu söz konusuydu. ilk gün gittim randevu almaya ama maalesef randevular dolmuştu. ikinci gün tekrar randevu almaya gittim ve randevuyu alabildim. ben şanslıydım, çünkü ikinci gün içerisinde randevuyu alabilme şansım olmuştu.
çok kez tanık olduğum ülkemizdeki sağlık sisteminden mi kaynaklanır veya devletteki sağlık sektöründe çalışanlardan mı kaynaklıdır bilmiyorum ama insanlar randevu alabilmek için bir sürü zamanını harcamaktadır.
hastanenin biri telefon ile randevu vermektedir, ararsın ararsın düşürmen mümkün değildir; bir diğer hastane internet üzerinden randevu verir sayfaya girersin çalışmaz ya da sürekli randevular doludur. buraya kadar insanların sinir katsayısı zaten yeterince yükselmiştir.
günü geldiğinde hastaneye gidersin sanki sen onlar için çalışıyorsundur, ne yüzüne bakarlar, ne doğru düzgün cevap verirler, yanlış yönlendirdikleri de cabasıdır, yönlendirme de gariptir, sorun ne ise yönlendirildiğin hiç bir birim ile alakası yoktur.
bir şekilde gideceğin yeri bulursun randevu saatinden önce ordasındır, randevu saatini beklersin ama ne hikmettir, o zaman hiç gelmez birileri muhtemelen araya girmiştir ki o randevu saatin geçer de geçer. tanıdık ile çözülen bir sağlık sistemi gelişmiştir. tanıdığın varsa ne ala yoksa gelmeyecek randevu saatini bekler durursun.
şükür ki saatler sonra muayene sıran gelmiştir, odaya girersin doktorun suratı bir karıştır, o bakışla beş kuruşluk değerin olmadığını hissedersin bu memlekette. sanırsın ki bedavaya çalışıyorlar, bizleri de düşünürler ki sanki bedavaya hizmet alıyoruz, hiç vergi vermiyoruz. tedavi için gittiğin hastaneden bir de ruhsal çöküntüyle çıkar evine dönersin.
şiddeti asla tasvip etmiyorum ama insanların da neden bu kadar dolduğuna bi dikkat çekmek gerek.
çok kez tanık olduğum ülkemizdeki sağlık sisteminden mi kaynaklanır veya devletteki sağlık sektöründe çalışanlardan mı kaynaklıdır bilmiyorum ama insanlar randevu alabilmek için bir sürü zamanını harcamaktadır.
hastanenin biri telefon ile randevu vermektedir, ararsın ararsın düşürmen mümkün değildir; bir diğer hastane internet üzerinden randevu verir sayfaya girersin çalışmaz ya da sürekli randevular doludur. buraya kadar insanların sinir katsayısı zaten yeterince yükselmiştir.
günü geldiğinde hastaneye gidersin sanki sen onlar için çalışıyorsundur, ne yüzüne bakarlar, ne doğru düzgün cevap verirler, yanlış yönlendirdikleri de cabasıdır, yönlendirme de gariptir, sorun ne ise yönlendirildiğin hiç bir birim ile alakası yoktur.
bir şekilde gideceğin yeri bulursun randevu saatinden önce ordasındır, randevu saatini beklersin ama ne hikmettir, o zaman hiç gelmez birileri muhtemelen araya girmiştir ki o randevu saatin geçer de geçer. tanıdık ile çözülen bir sağlık sistemi gelişmiştir. tanıdığın varsa ne ala yoksa gelmeyecek randevu saatini bekler durursun.
şükür ki saatler sonra muayene sıran gelmiştir, odaya girersin doktorun suratı bir karıştır, o bakışla beş kuruşluk değerin olmadığını hissedersin bu memlekette. sanırsın ki bedavaya çalışıyorlar, bizleri de düşünürler ki sanki bedavaya hizmet alıyoruz, hiç vergi vermiyoruz. tedavi için gittiğin hastaneden bir de ruhsal çöküntüyle çıkar evine dönersin.
şiddeti asla tasvip etmiyorum ama insanların da neden bu kadar dolduğuna bi dikkat çekmek gerek.
 |
| Photo by Luis Melendez on Unsplash |