onu bir başarı olarak görüyorum!
bunu ona zaman zaman söylüyorum.
buna çok ihtiyacı olduğunu biliyorum.
kendi kendini kandırarak bir şeyleri gerçekleştirmeye çalıştığını da biliyorum.
bazen aynanın karşısına geçiyor ve kendisine "iyiyim" diyor.
ardından dilini çıkarıyor, kulağını çekiyor, bir başkasının aptalca diyebileceği sesleri çıkarıyor ve kendini güldürüyor...
buna ihtiyacı olduğunu biliyorum.
gizli gizli onu seyrediyor ve yaptıklarına bir şey demiyorum, diyemiyorum...
doğduğunda yalnız kaldığında yanındaydım...
yürüyebilmesi için destek olacak kimsesi yoktu.
yürümeyi bilmiyordu ve düşüyordu.
sonra, hissettim güldüğünü ilk adımını attığında.
kimse görmedi, ne güldüğünü ne de ilk adımını attığını.
kimse farkında bile olmadı, o yürüyordu ve yürüdükçe gülüyordu.
yalnızdı, ben görüyordum.
koşmayı öğrendiğinde çok mutluydu.
birlikte sevinecek kimsesi yoktu.
bir köşe buldu, oturdu, dizlerini göğsüne çekti, ellerini dizinin üstünden bağladı bir damla gözyaşı döktü.
sonra şıpır şıpır döktü gözyaşlarını...
burnunu çekti, sildi gözyaşlarını kazağına.
gülümsedi kendine, kulağını çekti, dilini çıkardı.
hiç ses etmedim.
buna ihtiyacı olduğunu biliyordum...
bunu ona zaman zaman söylüyorum.
buna çok ihtiyacı olduğunu biliyorum.
kendi kendini kandırarak bir şeyleri gerçekleştirmeye çalıştığını da biliyorum.
bazen aynanın karşısına geçiyor ve kendisine "iyiyim" diyor.
ardından dilini çıkarıyor, kulağını çekiyor, bir başkasının aptalca diyebileceği sesleri çıkarıyor ve kendini güldürüyor...
buna ihtiyacı olduğunu biliyorum.
gizli gizli onu seyrediyor ve yaptıklarına bir şey demiyorum, diyemiyorum...
doğduğunda yalnız kaldığında yanındaydım...
yürüyebilmesi için destek olacak kimsesi yoktu.
yürümeyi bilmiyordu ve düşüyordu.
sonra, hissettim güldüğünü ilk adımını attığında.
kimse görmedi, ne güldüğünü ne de ilk adımını attığını.
kimse farkında bile olmadı, o yürüyordu ve yürüdükçe gülüyordu.
yalnızdı, ben görüyordum.
koşmayı öğrendiğinde çok mutluydu.
birlikte sevinecek kimsesi yoktu.
bir köşe buldu, oturdu, dizlerini göğsüne çekti, ellerini dizinin üstünden bağladı bir damla gözyaşı döktü.
sonra şıpır şıpır döktü gözyaşlarını...
burnunu çekti, sildi gözyaşlarını kazağına.
gülümsedi kendine, kulağını çekti, dilini çıkardı.
hiç ses etmedim.
buna ihtiyacı olduğunu biliyordum...
 |
| Photo by Joshua Earle on Unsplash |